Het gaat gedeeltelijk vanzelf en gedeeltelijk is het mijn bewuste keuze. Van tijd tot tijd kruip ik in mijn cocon. Als onze gezinsgrafiek van spanning en stress na een mooie piek weer langzaam een dalende lijn laat zien, dan komt er steevast een moment dat ik mezelf 'opsluit'. In mijn cocon laat ik vervolgens alleen de dingen toe die belangrijk zijn of moeten gebeuren en daarnaast kies ik voor activiteiten ter afleiding of ontspanning.
Nu de lente weer van zich laat zien en de wereld weer begint te bloeien is het weer tijd om de wereld onder ogen te komen. De afgelopen maanden waren mooi en druk. Leerzaam en vernieuwend. Vermoeiend maar waardevol.
In het afgelopen kwartaal is ons gezin uitgebreid met de komst van ons zwarte 'gehaktballetje' -zoals de meiden hem noemen wanneer ze zijn naam niet mogen zeggen, aan tafel bijvoorbeeld-. Van een klein druk pupje is het een lieve, enthousiaste, gehoorzame knuffelbeer geworden.
Met zijn komst zag ik ook de kwaliteiten waarmee B het dier heeft opgevoed. Natuurlijk proberen we met het hele gezin ons aan de afspraken te houden, maar B is echt het brein achter deze hondenopvoeding. Zijn planmatige en consequente aanpak lieten al snel resultaat zien en inmiddels zie je de één bijna niet meer zonder de ander. B en B zijn twee
Ook de meisjes blijken goede baasjes en weten de hond precies daar te krijgen waar ze hem hebben willen.
Maar dit kwartaal werd bij ons thuis ook gekenmerkt door stress. In het geval van E betekende dat veel tics. Huilbuien en driftbuien. In de zorg waren tot nog toe niet veel opgeschoten en inmiddels hebben we wel bij alle mogelijke hulpverlening ons verhaal gedaan waar er mogelijk hulp te halen viel. Wekelijkse vragenlijsten, intakegespreken en voortganggesprekken, maar concrete hulp hó maar. Gister hebben we dan de eerste stap vooruit gemaakt en is er zorg aan E toegekend voor op school. Voor de begeleiding thuis wachten we de maand april af waar alweer de nodige afspraken gepland staan.
Door de focus een tijdje naar binnen te richten kon ik samen met B zoeken naar een manier om te dealen met ons dagelijks leven van dit moment. Situaties lijken zo vaak te veranderen dat we telkens moeten blijven denken, praten en zoeken naar oplossingen. In dat alles klamp ik me vast aan de bijbel en wat ik van God kan leren over zorgen voor anderen en zorgen voor mezelf.
Het waren goede maanden. Nu is het tijd om te genieten van de lente. Het seizoen waarin we dagelijks mogen genieten van het nieuwe leven en de nieuwe start die God aan de wereld geeft. Bij deze kruip ik uit mijn coconnetje. Ik ben weer terug.
